Review
Karin Van Opstal
Van het Colosseum in Rome over de Duomo van Milaan tot de kathedraal van Firenze: aan architectonische parels heeft het Italië nooit ontbroken. Italië geldt als het land bij uitstek waar harmonieuze verhoudingen immer aan zet zijn, denk aan de gulden snede tijdens de Renaissance of aan de symmetrische eenvoud van het Palladianisme. Maar Italië is niet alleen klassieke architectuur. Ook de modernistische hoogstandjes van Giò Ponti, Aldo Rossi, Gae Aulenti en Cini Boeri—just to name a few—staan voorgoed op ons collectieve netvlies gebrand. Een portret van vier internationaal gerenommeerde architecten die ons tot op de dag van vandaag verblijden met hun innovatieve scheppingen. Eco-architect Stefano Boeri scoorde uitstekende punten met het Bosco Verticale, zijn met planten omhulde wolkenkrabbers in hartje Milaan. Pritzker Prize-winnaar Renzo Piano maakte naam en faam met zijn hightecharchitectuur, waarvan het Centre Pompidou en The Shard schoolvoorbeelden zijn. Matteo Thun charmeert met zijn tijdloos elegante ontwerpen die de ziel van de site weten te respecteren. De Siciliaanse architect Antonino Cardillo weet met zijn baanbrekende, haast archetypische oeuvre eeuwenoude culturen en beschavingen met elkaar te verloven.
- Stefano Boeri
- Renzo Piano
- Matteo Thun
- Antonino Cardillo
Antonino Cardillo
De Siciliaanse architect Antonino Cardillo verblufte de internationale vakpers met zijn Seven Imagened Houses: hyperrealistische computerbeelden van panden die nooit werden gebouwd. Of het nu gaat om denkbeeldige concepten of om reële projecten, Cardillo’s unieke, archetypische oeuvre synthetiseert eeuwen van beschaving en maakt gul gebruik van historische bouwelementen. Zijn nu eens gedurfd, dan weer gedempt kleurenpalet wint aan kracht door het rijke scala aan gebruikte texturen, o.m. door ruw aangebrachte pozzolana-pleister. Rond zijn monumentale, haast sacrale ruimtes—een grot, een labyrint of een oratorium—hangt steevast een mysterieus aura.
Antonino Cardillo, Ellipse 1501 House, Rome, 2007.